กลยุทธ์ระดับโลก

กลยุทธ์ระดับโลก กลยุทธ์ระดับโลกในระดับไมโครที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรรของ companyx0027; ทรัพยากรในลักษณะที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสกำไรนอกของตลาดในประเทศ ในความหมายที่กว้างที่สุดของความหมายที่ครอบคลุมกิจกรรมต่าง ๆ เช่นการผลิตในต่างประเทศการลงทุนต่างประเทศและนำเข้า ข้อความนี้ แต่มุมมองกลยุทธ์ระดับโลกส่วนใหญ่ในบริบทของกิจกรรมการตลาดที่เกี่ยวข้องกับการส่งออกเช่นการออกใบอนุญาตและการเป็นพันธมิตรในต่างประเทศที่จะขายสินค้าและบริการในต่างประเทศ โดยทั่วไปกลยุทธ์การตลาดทั่วโลกครอบคลุมพื้นที่สามการตัดสินใจขั้นพื้นฐานที่ต้องเผชิญกับแต่ละองค์กร (1) หรือไม่ที่จะมีส่วนร่วมในการค้าต่างประเทศ (2) สิ่งที่ตลาดที่เฉพาะเจาะจงควรจะทำหน้าที่รวมทั้งผลิตภัณฑ์ทางภูมิศาสตร์และตลาดกลุ่มผู้เข้าชม; และ (3) วิธีการที่จะมีส่วนร่วมในตลาดได้รับการแต่งตั้งรวมทั้งกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับการวางแผนการผลิต, การจัดหาเงินทุนส่งเสริมการจัดจำหน่ายและราคา ในระดับมหภาคกลยุทธ์ระดับโลกจะถูกใช้โดยภูมิภาคประเทศคู่ค้าและหน่วยงานอื่น ๆ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจในวงกว้างที่เกี่ยวข้องกับการค้าต่างประเทศและการแข่งขัน ตัวอย่างเช่นประเทศส่วนใหญ่กำหนดอัตราภาษีที่หลากหลายของโควต้าและข้อ จำกัด อื่น ๆ เกี่ยวกับสินค้าที่เข้ามา ในทำนองเดียวกันกลุ่มประเทศที่มักจะฟอร์มตัวเองให้บริการข้อตกลงทางการค้าที่ไม่รวมประเทศหรือภูมิภาคอื่น ๆ ทั่วโลก และประเทศหรือรัฐอาจมีส่วนร่วมในกลยุทธ์การผ่านเครื่องมือเช่นแรงจูงใจด้านภาษีหรือโปรโมชั่นการสนับสนุนจากรัฐบาลตั้งใจที่จะปรับปรุงการแข่งขันระดับโลกหรือความช่วยเหลือ บริษัท ในสถานที่ของพวกเขา ทั้งหมดเหล่านี้ความคิดริเริ่มระดับมหภาคที่มีอิทธิพลต่อกลยุทธ์ในระดับจุลภาค กล่าวถึงด้านล่างสามทฤษฎีพื้นฐานของการค้าโลกได้รับประโยชน์หัวหน้าของตลาดทั่วโลกที่มีอิทธิพลต่อว่ากำหนดกลยุทธ์ระดับโลกและสี่วิธีการพื้นฐานในการมีส่วนร่วมในตลาดต่างประเทศ จากพ่อค้าเพื่อการค้าฟรี การแลกเปลี่ยนสินค้าระหว่างประเทศได้รับการดำเนินการเป็นพัน ๆ ปีผ่านการค้าและความสมัครใจโดยวิธีการของทหารปราบ แต่ยุค mercantilist ยุโรปซึ่งกินเวลาประมาณ 1,500-1,750 วางรากฐานสำหรับการและยังคงมีอิทธิพลต่อการปฏิบัติโมเด็มการค้าระหว่างประเทศ มันเป็นช่วงเวลาที่ปรัชญาของลัทธิชาตินิยมเริ่มที่จะโผล่ออกมาจึงลดน้อยลงการแข่งขันชนเผ่าและในระดับภูมิภาคและสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันรัฐชาติ ชาตินิยมก่อให้เกิดมุมมองว่าการค้าเป็นส่วนหนึ่งของผลประโยชน์ของชาติและดังนั้นจึงควรมีการควบคุมโดยรัฐบาล การค้าต่างประเทศที่ถูกมองโดยทั่วไปว่าเป็นรูปแบบหนึ่งของการแข่งขันคล้ายกับ warx2014 หนึ่งประเทศที่ได้รับค่าใช้จ่ายของผู้อื่น อุดมการณ์ที่โดดเด่นอีกประการหนึ่งคือพ่อค้าที่ nationx0027; s มั่งคั่งเป็นวัดในทองคำและเงินซึ่งส่อให้เห็นว่าแท่งมากขึ้นควรเข้ามาในประเทศกว่าควรจะออกไปข้างนอก ความคิดนี้จะสะท้อนให้เห็นในทางทฤษฎีการค้าโมเด็มจากความคิดที่ว่าเป็นประเทศที่มีการประสบความสำเร็จในเวทีการค้าโลกเฉพาะในกรณีที่มียอดการค้าที่ดีหรือการส่งออกมากกว่านำเข้า ความเชื่อที่แตกต่างสุดขั้วในศตวรรษที่ 20 โดยทั้งระบอบการปกครองของสหภาพโซเวียตและนาซีถือได้ว่าเป็นประเทศที่ควรจะนำเข้าสินค้ามากขึ้นกว่าการส่งออกเป็นวิธีของการเพิ่มความมั่งคั่งแห่งชาติรวม ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างทั้งสองก็คือว่าหลักคำสอนปรัชญา mercantilist ชัยชนะมากขึ้นคล้อยตามแต่ละ บริษัท ซึ่งพยายามที่จะเพิ่มยอดขายและทำให้ได้รับประโยชน์จากการส่งออกที่เพิ่มขึ้น หลายใบสั่งยาที่เฉพาะเจาะจงของพ่อค้าโปรดปรานหายไปในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และ 19 ความเชื่อที่ว่าทองเป็นวัดที่บริสุทธิ์ของความมั่งคั่งเช่นถูก debunked โดยกำเนิดของทฤษฎีเศรษฐศาสตร์โมเด็ม ภูมิปัญญาแทนจัดขึ้นที่ nationx0027; s เงินหรือทองน้อยของตัวชี้วัดของความมั่งคั่งมากกว่าที่เป็นปัจจัยของระดับราคา ยกตัวอย่างเช่นทฤษฎีปริมาณ posited ว่าเป็น countryx0027; s ดุลการค้าที่ดีขึ้น, ราคาที่จะเพิ่มขึ้น เป็นผลให้การส่งออกจะลดลงในปริมาณและการนำเข้าจะเพิ่มขึ้นเนื่องจากราคาที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับของพวกเขาซึ่งจะมีผลสมดุล ทฤษฎีดังกล่าวมีส่วนทำให้การยกเลิกมาตรฐานทองคำโดยสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่น ๆ ในช่วงศตวรรษที่ 20 ทฤษฎีของ mercantilismx2014 ค้​​าที่มีความขัดแย้งโดยธรรมชาติและมีความจำเป็น controlx2014 รัฐบาลได้หายไปส่วนใหญ่โดยอดัม Smithx0027; s ความมั่งคั่งของชาติ ตำราที่กล่าวอ้าง x0022 นั้น handx0022 ที่มองไม่เห็น; ทฤษฎีของกลไกตลาดซึ่งย้ายหลักพ่อค้า Smithx0027; s ทฤษฎีที่เรียกว่าการลดการควบคุมของรัฐการค้าต่างประเทศในความโปรดปรานของสภาพภูมิอากาศการค้าคาดคั้นน้อย นอกเหนือจากการพัฒนากระบวนทัศน์ทางเศรษฐกิจกลยุทธ์การค้าโลกได้รับผลกระทบโดยเฉพาะอย่างยิ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ที่ทำให้มีประสิทธิภาพในตลาดโลก accessiblex2014 มากขึ้นความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสาร, การขนส่งเครื่องทำความเย็นและสารกันบูดและการผลิตรวมกันเพื่อลดจำนวนมากจิสติกส์ อุปสรรคในการค้าระหว่างประเทศ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยียังทำหน้าที่เพื่อลดความแตกต่างทางวัฒนธรรมและการเมืองระหว่างประเทศ หลักฐานแสดงแนวโน้มที่น่าสังเกตที่มีต่อความร่วมมือทางการค้าที่ได้รับความพยายามของหลายประเทศในยุโรปโดยตั้งแต่ปี 1950 ในรูปแบบข้อตกลงทางการค้าและสร้างความเป็นเอกภาพทางเศรษฐกิจ เหล่านี้รวมถึงองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจยุโรป (OEEC) 1948, ถ่านหินและเหล็กยุโรปชุมชน (ECSC) ในปี 1952 สมาคมการค้าเสรียุโรป (EFTA) ในปี 1960 และในที่สุดสหภาพยุโรปในวันนี้ ความคิดริเริ่มที่สำคัญไฮไลท์แนวโน้มนี้ในส่วนอื่น ๆ ของโลกรวมถึงองค์กรของผู้ส่งออกน้ำมัน (OPEC); อเมริกาเหนือตกลงการค้าเสรี (NAFTA); และสั่งซื้อทางเศรษฐกิจใหม่ระหว่างประเทศ (NIEO) กลุ่ม 77 ประเทศพัฒนา ในระดับทั่วไปกวาดตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้า (GATT) เช่นการปรับปรุงในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 อาจจะเป็นความพยายามที่ใหญ่ที่สุดเดียวที่จะลดภาษีและอุปสรรคทางการค้าอื่น ๆ ที่ชวนให้นึกถึงทางการเมืองของยุค mercantilist อันเป็นผลมาจากแนวโน้มการค้าโดยรวมกลยุทธ์ระดับโลกที่ระดับมหภาคกลายเป็นสิ่งสำคัญที่จะเชื่อมโยงการปกป้องเศรษฐกิจของขนาดสำหรับประเทศที่พัฒนาแล้วและที่จะมุ่งไปสู่​​ความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจสำหรับประเทศด้อยพัฒนาจำนวนมากในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 20 นอกจากนี้แนวโน้มเหล่านี้ถูกเพิ่มในปี 1970 และ 1980 โดยการชะลอตัวพร้อมกันในสหรัฐอเมริกาการเติบโตของตลาดในประเทศและการฟื้นตัวของการผลิตในยุโรปและญี่ปุ่น ผลกระทบโดยรวมของการพัฒนาเหล่านี้สำหรับสหรัฐอเมริกาและประเทศอุตสาหกรรมอื่น ๆ อีกมากมายที่เป็นผลกระทบต่อความคิดริเริ่มอย่างมากมายของการนำเข้าและการส่งออกในการดำเนินชีวิตและมาตรฐานการครองชีพ นอกจากนี้การปรับแต่งอย่างมากและการแพร่กระจายของการสื่อสารโทรคมนาคมระดับโลกและการค้าเสรีมากขึ้นเน้นความเป็นจริงของเศรษฐกิจโลก ดังนั้นกลยุทธ์ระดับโลกที่ได้รับความสำคัญมากขึ้นทั้งในระดับจุลภาคและมหภาค อันที่จริงกระแสของการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ (FDI) ในสหรัฐอเมริกาสูงถึงบันทึกของ $ 189,000,000,000 ในปี 1998 เพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวจำนวนในปี 1994 ในทำนองเดียวกันการลงทุนโดยตรงจากทั่วโลกได้เพิ่มขึ้นเหยงในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 เพิ่มขึ้นจาก $ 226,000,000,000 ใน ปี 1994 ถึง $ 349,000,000,000 ในปี 1996 เพิ่มขึ้นร้อยละ 54 ไหลเข้าสู่ประเทศกำลังพัฒนาในปี 1996 ลงทะเบียนที่ $ 129,000,000,000 (ร้อยละ 37 ของการลงทุนจากต่างประเทศทั่วโลก) กับจีนและละตินอเมริกาที่ได้รับเป็นส่วนสำคัญและไหลออกจากประเทศกำลังพัฒนาเกิน $ 50000000000 (ร้อยละ 15 จากทั้งหมดโลก) ทฤษฎีการค้าโลก มีอย่างน้อยสามทฤษฎีที่สำคัญที่อธิบายถึงการเปลี่ยนแปลงที่อยู่เบื้องหลังระดับมหภาคกลยุทธ์ทั่วโลก: คลาสสิกสัดส่วนและวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ ทฤษฎีคลาสสิกของการค้าระหว่างประเทศจะขึ้นอยู่กับความคิดของความได้เปรียบทางเศรษฐกิจซึ่งแสดงให้เห็นว่าประเทศที่เป็นธรรมชาติเน้นการขายต่างประเทศของผลิตภัณฑ์ (และบริการ) ที่พวกเขาสามารถผลิตถูกกว่าหรือ betterx2014 ปัจจัยอื่น ๆ กันเป็นประเทศที่ทำหน้าที่อยู่ในความสนใจที่ดีที่สุดจะ เฉพาะสินค้าส่งออกว่ามันมีความได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการผลิต และตรงกันข้ามก็จะนำเข้าสินค้าและบริการที่จะมีข้อได้เปรียบในการผลิตอย่างน้อยตัวเอง สามประเภทของข้อได้เปรียบห้อมล้อมด้วยทฤษฎีคลาสสิกเป็นที่แน่นอนเปรียบเทียบและเท่าเทียมกัน ข้อได้เปรียบเหล่านี้เป็นแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังการค้าระหว่างประเทศและความแตกต่างราคาและแสดงให้เห็นถึงบทบาทของอัตราแลกเปลี่ยนที่กำหนดโดยทฤษฎีปริมาณ ประเทศที่มีประโยชน์แน่นอนทั่วประเทศอีกครั้งเมื่อมันสามารถที่จะผลิตสินค้าในราคาที่ต่ำกว่าหรือระดับคุณภาพสูงขึ้น ข้อดีแอบโซลูทอาจจะได้รับเช่นความสามารถทางเทคโนโลยีขั้นสูงหรือธรรมชาติเช่นการเข้าถึงทรัพยากรธรรมชาติ ประโยชน์ที่เกิดขึ้นเมื่อเปรียบเทียบเป็นประเทศที่มีความได้เปรียบแน่นอนกว่าคู่ค้าในสินค้าจำนวนมาก แต่ข้อดีที่แตกต่างกันเมื่อเทียบกับ ในกรณีนี้ประเทศที่เสียเปรียบอาจยังคงสามารถที่จะได้รับประโยชน์ (เพราะการเปลี่ยนแปลงของอัตราการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ) โดยมีความเชี่ยวชาญในการส่งออกและผลิตภัณฑ์ (s) ในการที่จะรักษาข้อเสียน้อยที่สุด สุดท้ายประโยชน์ที่เท่าเทียมกันเกิดขึ้นเมื่อหนึ่งในประเทศที่มีความได้เปรียบแน่นอนในทุกผลิตภัณฑ์ ในกรณีนี้ประเทศในทางทฤษฎีไม่สามารถได้รับโดยการซื้อขายเนื่องจากอัตราส่วนการแลกเปลี่ยนจะยกเลิกผลตอบแทนทางธุรกิจใด ๆ ทฤษฎีการค้าโลกที่สองคือปัจจัยสัดส่วน มันไปไกลเกินกว่าที่ทฤษฎีคลาสสิกในการอธิบายเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังราคาและค่าใช้จ่าย มันอ้างว่าระดับราคาที่แตกต่างกันในกลุ่มประเทศหลักเนื่องจากปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการจัดหาทรัพยากรทางธรรมชาติ ดังนั้นประเทศที่โดยทั่วไปจะส่งออกสินค้าซึ่งจะมีจำนวนเงินที่อุดมสมบูรณ์และสามารถเข้าถึงได้ของการป้อนข้อมูลและจะนำเข้าสินค้าที่ไม่สามารถเข้าถึงปัจจัยการผลิตที่ค่อนข้างมี ทฤษฎีนี้ถือว่าอยู่ในระดับที่ค่อนข้างเท่าเทียมกันของการผลิตและฤทธิ์ทางเทคโนโลยีในหมู่ประเทศคู่แข่ง ทฤษฎีการค้าที่สามวงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ได้รับอุทธรณ์ค่อนข้างเร็ว มันต้องใช้เวลาพิจารณาปัจจัยบัญชีเช่นเทคโนโลยีและนวัตกรรมที่จะอธิบายกองกำลังค้าต่างประเทศและให้ความสำคัญน้อยลงในบทบาทของราคาและอัตราแลกเปลี่ยน วงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ครอบคลุมสี่ขั้นตอน ในช่วงแรกของผลิตภัณฑ์ใหม่เป็นผลิตภัณฑ์ที่ผลิตในประเทศและประสบความสำเร็จบางส่วนเพราะข้อดีท้องถิ่นเช่นความสะดวกในการจัดจำหน่ายและการตลาด ในระหว่างขั้นตอนที่สองผลประโยชน์ของประเทศที่เกิดขึ้นในขณะที่กำไรจากสินค้าที่คุ้นเคยในประเทศอื่น ๆ (แม้จะมีข้อเสียในการแข่งขันที่มีการแปล) เพราะเป็นเอกลักษณ์ของตน เป็นผลให้ผู้ผลิตในประเทศอื่น ๆ จะเริ่มการคัดลอกผลิตภัณฑ์ ระยะที่สามเป็นลักษณะการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นเป็นประเทศที่มีข้อได้เปรียบในการแข่งขันเช่นต้นทุนค่าแรงงานต่ำเริ่มต้นการส่งออกที่ดีหรือบริการ ในที่สุดประเทศที่มีถิ่นกำเนิดสินค้าอื่น ๆ อีกมากมายมาทนทุกข์กับผู้ผลิตต่างประเทศที่มีการแข่งขันที่ cannibalize ส่วนแบ่งการตลาดทั่วโลกและในประเทศ โดยเวลาที่ผลิตภัณฑ์ที่มักจะคิดว่าสินค้าโภคภัณฑ์ ปฏิบัติประโยชน์ทั่วโลก ในขณะที่ทฤษฎีช่วยให้กรอบสำหรับสาเหตุและการเปลี่ยนแปลงของการค้าโลกที่ประเทศส่วนใหญ่และ บริษัท ที่มีส่วนร่วมในการริเริ่มเชิงกลยุทธ์ระดับโลกที่จะใช้ประโยชน์จากสิทธิประโยชน์ที่จับต้องได้มาก สหประชาชาติและภูมิภาคไล่ตามการค้าโลกเป็นหลักในการใช้ประโยชน์จากโอกาสที่เกี่ยวข้องกับความเชี่ยวชาญและความได้เปรียบตามที่อธิบายไว้ข้างต้น แต่ละ บริษัท ที่มุ่งมั่นที่จะขยายไปทั่วโลกสามารถทำได้สำหรับจำนวนของเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงผลกำไร ประโยชน์หลักและที่เห็นได้ชัดสำหรับ บริษัท ที่ขายสินค้าในต่างประเทศคือการเข้าถึงไปยังตลาดใหม่ อันที่จริงเมื่อตลาดสำหรับสินค้าจำนวนมากในประเทศสหรัฐอเมริกาเริ่มที่จะเติบโตและกลายเป็นอิ่มตัวในปี 1970 และ 1980, ผู้ผลิตหลายรายพบว่าพวกเขาสามารถดำเนินการต่อเพื่อให้บรรลุยอดขายและกำไรที่มั่นคงกำไรผ่านการขายข้ามพรมแดน นี้ให้บรรเทาไม่เพียง แต่จากสุกตลาดในประเทศ แต่ยังทว​​ีความรุนแรงจากการแข่งขันในตลาดภายในประเทศสหรัฐจากยุโรปและญี่ปุ่น เพราะตลาดในประเทศอื่น ๆ มักจะมีน้อยลงและผู้ใหญ่อย่างน้อยในอดีตที่มีการแข่งขันน้อยลงโดยทั่วไปแล้ว บริษัท สามารถบรรลุยอดขายที่เติบโตอย่างรวดเร็วและอัตรากำไรที่สูงขึ้น ตัวอย่างเช่นแม้ว่า Coca-Cola ได้รับน้อยกว่าร้อยละ 40 ของรายได้จากการขายต่างประเทศในช่วงปี 1990 เกือบร้อยละ 60 ของกำไรรวมของ บริษัท มาจากการขายเหล่านั้น แรงผลักดันให้ บริษัท ที่จะมีส่วนร่วมในกลยุทธ์ระดับโลกอีกที่เกี่ยวข้องกับวงจรชีวิตผลิตภัณฑ์ สินค้าที่ได้กลายเป็นล้าสมัยในตลาดสหรัฐเช่นบางครั้งสามารถทำการตลาดในต่างประเทศที่ประสบความสำเร็จมาก โดยเพิ่มขึ้น productx0027; s ช่วงชีวิตซึ่งเป็น บริษัท ที่มีความสามารถในการลดต้นทุนการพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่และการลงทุนในการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับการผลิตการจำหน่ายและการตลาด ในทำนองเดียวกันการขายทั่วโลกมักจะให้สิทธิประโยชน์ทางภาษีต่างๆ หลายประเทศในความเป็นจริงมุ่งมั่นที่จะดึงดูดความสนใจของกิจกรรมทางธุรกิจในต่างประเทศโดยนำเสนอการลดการนำเข้าทรัพย์สินหรือภาษีรายได้ นอกจากนี้ บริษัท มักจะสามารถจัดสรรรายได้ค่าใช้จ่ายและผลกำไรในลักษณะที่จะช่วยลดภาระภาษีโดยรวมของพวกเขา อีกประโยชน์ที่สำคัญของวิธีการข้ามชาติแบบบูรณาการคือการกระจายความเสี่ยงด้านตลาด ในคำอื่น ๆ โดยทั่วไป บริษัท ที่สามารถช่วยลดช่องโหว่ในการ downswings วัฏจักรทางเศรษฐกิจหรือการรบกวนในระดับภูมิภาคโดยการขยายการเข้าถึงทางภูมิศาสตร์ ยกตัวอย่างเช่น บริษัท ที่มีการใช้งานทั้งในประเทศสหรัฐอเมริกาและยุโรปตะวันตกในช่วงปลายปี 1980 ได้รับประโยชน์น่าจะมาจากความล่าช้าระหว่างภาวะเศรษฐกิจถดถอยของสหรัฐและเศรษฐกิจตกต่ำประชาคมยุโรปที่แหลมหลายเดือนต่อมาเพียงเมื่อสหรัฐอเมริกาเริ่มวงจร การชะลอตัวของของ นอกจากนี้ยังมีความหลากหลายทางภูมิศาสตร์ที่ช่วยลดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับวงจรผลิตภัณฑ์ธรรมชาติตามฤดูกาลให้กับสินค้าบางอย่าง (เช่นอุปกรณ์สกี) และการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นในแต่ละภูมิภาค นอกจากนี้ผลประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับสินค้าและบริการด้านการตลาด, กลยุทธ์ระดับโลกนอกจากนี้ยังมีประโยชน์ที่เกี่ยวข้องกับการผลิตในต่างประเทศเป็นพันธมิตรกับ บริษัท ต่างชาติที่จะพัฒนาหรือผลิตภัณฑ์การตลาดการลงทุนต่างประเทศป้องกันความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยนและสินค้านำเข้าหรือบริการเพื่อเพิ่มความพยายามในประเทศ ยกตัวอย่างเช่น บริษัท ที่มักจะทำกำไรโดยการขจัดแรงงานภายในประเทศและการย้ายสถานที่ผลิตของพวกเขาไปยังพื้นที่ที่มีการลดค่าใช้จ่ายแรงงานที่ถูกกว่าทรัพยากรธรรมชาติกฎระเบียบของรัฐบาลน้อยกว่าการเข้าถึงประสิทธิภาพมากขึ้นเพื่อตลาดส่งออกที่อยู่ใกล้เคียงหรือผลประโยชน์อื่น ๆ ที่สนับสนุนการทำกำไร หรือพวกเขาอาจจะสามารถได้รับประโยชน์จากผลกระทบของการกระจายการลงทุนผ่าน investmentsx2014 ต่างประเทศนั้น บริษัท ประกันภัยตัวอย่างเช่นอาจจะลดความเสี่ยงทางการเงินโดยการลงทุนเงินทุนส่วนเกินในประเทศญี่ปุ่นหรือเยอรมนี อิทธิพลภายนอกที่มีต่อโลก สามอาณาจักรที่มีอิทธิพลนอกการควบคุมของส่งผลกระทบต่อประเทศหรือองค์กรกำหนดกลยุทธ์ระดับโลกทั้งในระดับจุลภาคและมหภาค: เศรษฐกิจและการแข่งขันทางการเมืองและทางกฎหมายและวัฒนธรรม เศรษฐกิจและการแข่งขัน อิทธิพล ท่ามกลางศีลพื้นฐานที่สุดของกลยุทธ์ระดับโลกคือความเข้มข้นของตลาด บริษัท และประเทศที่มุ่งมั่นในการพัฒนาการค้าโลกที่ประสบความสำเร็จหรือกลยุทธ์การตลาดตระหนักถึงไม่ช้าก็เร็วที่พวกเขาควรจะมุ่งเน้นความพยายามของพวกเขาในส่วนเล็ก ๆ ของตลาดโลก ยกตัวอย่างเช่นแม้ว่าพวกเขาจะมีเพียงร้อยละ 20 ของ worldx0027; ประชากร, ญี่ปุ่น, ยุโรปและสหรัฐอเมริกาทำขึ้นหนักร้อยละ 75 ของเศรษฐกิจโลก นอกจากนี้ในแต่ละประเทศเหล่านั้นส่วนใหญ่ของความมั่งคั่งจะถูกควบคุมโดยขนาดเล็กกระชับส่วนของประชากร ดังนั้น บริษัท จะกลายเป็นที่โดดเด่นอย่างแท้จริงในระดับโลกโดยมุ่งเน้นไปที่ตลาดที่สำคัญไม่กี่ ในทางกลับกันก็สามารถล้มเหลวโดยการกระจายความพยายามที่ผอมเกินไปในระดับภูมิภาค ท่ามกลางการพิจารณาที่สำคัญที่สุดสำหรับ บริษัท เลือกภูมิภาคท​​ี่จะต้องพิจารณาเพื่อการค้าเป็นขั้นตอนของการ regionx0027 นั้นการพัฒนาทางเศรษฐกิจ นอกเหนือจากความเสี่ยงทางการเมืองและสังคมของประเทศในแต่ละขั้นตอนที่ค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ของอุตสาหกรรมมีแนวโน้มที่จะมีสุขภาพดีสำหรับตลาดนำเข้า พวกเขามักมีการกระจายเท่าเทียมกันมากขึ้นในการซื้ออำนาจและมีมากขึ้นคล้อยตามผลิตภัณฑ์และเทคโนโลยีใหม่ นอกจากนี้ประเทศอุตสาหกรรมและโพสต์อุตสาหกรรมเสนอผลประโยชน์ที่สำคัญอื่น ๆ เช่นโครงสร้างพื้นฐานที่มีเสถียรภาพทางการคลังและการเงิน; เสถียรภาพของสกุลเงินซึ่งจะช่วยลดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหรือลดลงของมูลค่าของเงินลงทุนในประเทศเจ้าภาพนั้น โครงสร้างพื้นฐานการสื่อสารที่ลดความพยายามทางการตลาด; และระบบการขนส่งที่จำเป็นสำหรับการจัดจำหน่ายที่มีประสิทธิภาพของสินค้าและบริการ ที่มีอิทธิพลต่อการเสริมสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจรวมถึงกองกำลังที่มีการแข่งขันที่ช่วยในการกำหนดกลยุทธ์ระดับโลก แม้ว่าสังคมอุตสาหกรรมมักจะมีโอกาสที่ดีกว่าสำหรับการตลาดทั่วโลกที่พวกเขามักจะนำมาซึ่งยังแรงกดดันการแข่งขันมากขึ้นเฉียบพลัน ยกตัวอย่างเช่นประเทศที่แตกต่างกันอาจมีระดับที่แตกต่างของการแข่งขันสำหรับผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ มากมายจากประเทศที่ผูกขาดหรือสภาพแวดล้อมผลิตภัณฑ์ซึ่งจะไม่สามารถเข้าถึงการแข่งขันที่บริสุทธิ์ บริษัท อาจจะสามารถที่จะแข่งขันและยังได้รับประโยชน์จากสภาพแวดล้อมที่ผู้ขายน้อยรายมากขึ้นในการที่ บริษัท ยักษ์ใหญ่ไม่กี่ครองตลาดในระดับภูมิภาค กองกำลังในการแข่งขันอื่น ๆ ที่จะต้องพิจารณารวมถึงภัยคุกคามของการเข้าใหม่เข้าสู่ตลาด หากอุปสรรคที่รายการต่ำและ บริษัท มีข้อได้เปรียบที่เป็นกรรมสิทธิ์ไม่กี่ความเสี่ยงที่อาจจะมีการแข่งขันสูง ผลิตภัณฑ์หรือบริการนอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงว่าจะสามารถเปลี่ยนได้อย่างง่ายดายโดยการแทนเมื่อตลาดมีการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไข ตัวอย่างเช่นผู้ซื้ออาจจะเปลี่ยนจากธัญพืชชนิดบรรจุกล่องข้าวโอ๊ตที่จะประหยัดเงินในช่วงภาวะเศรษฐกิจถดถอย ที่สำคัญยังเป็นอำนาจต่อรองของผู้ซื้อและซัพพลายเออร์ในประเทศเจ้าภาพ หาก บริษัท อยู่ในตำแหน่งที่การเจรจาต่อรองที่ค่อนข้างอ่อนแอโดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับคู่แข่งในการทำกำไรที่อาจจะกลายเป็นมากเกินไปขึ้นอยู่กับช่องการจัดหาและการจัดจำหน่าย การแข่งขันที่มีอยู่นอกจากนี้ยังมีความกังวลในขณะที่สร้างแบรนด์และผลิตภัณฑ์สามารถระบายความเสียหายในการทำกำไรของสมาชิกใหม่ การเมืองและกฎหมายอิทธิพล การพิจารณาหัวหน้าหันหน้าไปทาง บริษัท ในการเลือกที่จะเข้าสู่ตลาดต่างประเทศหรือประเทศพยายามที่จะกำหนดนโยบายการค้าที่เป็นความมั่นคงทางการเมืองและสภาพแวดล้อมทางกฎหมายของประเทศเจ้าภาพ ชาติที่สามของโลกที่มีประวัติของการประท้วงและความไม่แน่นอนเช่นมีแนวโน้มที่จะทำให้เป็นโอกาสที่ดีสำหรับการค้า แม้จะเป็นประเทศอุตสาหกรรมที่ทันสมัย​​อาจจะเป็นโอกาสที่ไม่ดี แต่ถ้าสภาพแวดล้อมทางกฎหมายและทางการเมืองโดยทั่วไปปฏิปักษ์ต่อคู่แข่งต่างประเทศ รัฐบาลส่วนใหญ่สร้างข้อ จำกัด หรืออุปสรรคทางการค้าในการแข่งขันต่างประเทศซึ่งส่วนใหญ่จะออกแบบมาเพื่อปกป้องอุตสาหกรรมในประเทศและ บริษัท การควบคุมเหล่านี้มักจะกำหนด firmx0027; s ระดับของกิจกรรมในตลาดต่างประเทศ การควบคุมร่วมกันคือความต้องการใบอนุญาตซึ่งบังคับให้ผู้นำเข้า (ส่งออก) ที่จะได้รับใบอนุญาตก่อนที่พวกเขาสามารถย้ายสินค้าเข้า (หรือออกจาก) ประเทศได้ ยกตัวอย่างเช่นประเทศที่อาจมีการ จำกัด การส่งออกของสินค้าจะถือว่ามีค่าทางทหาร หรือโฮสต์อาจปฏิเสธที่จะอนุญาตให้นำเข้าสินค้าที่แข่งขันกับอุตสาหกรรมภายในประเทศที่จะพยายามที่จะสนับสนุน ประเภทที่สองของการควบคุมอัตราภาษีศุลกากรหรือภาษีในการนำเข้า ภาษีศุลกากรมักจะใช้เพื่อปกป้อง บริษัท ในประเทศและอุตสาหกรรมจากการแข่งขัน แต่อัตราภาษีที่อาจถูกนำมาใช้เพื่อให้แน่ใจว่าราคาของสินค้าที่นำเข้าจะเทียบเท่ากับสารทดแทนในประเทศหรือนักเล่นเกมรายได้ให้กับรัฐบาล นอกจากนี้อัตราภาษีที่มักจะใช้เพื่อลงโทษประเทศอื่น ๆ เพื่อการค้าหรือการกระทำทางการเมือง สหรัฐอเมริกาเช่นอาจเลือกที่จะกำหนดอัตราค่าไฟฟ้าบนรถบรรทุกจากประเทศญี่ปุ่นที่จะลงโทษมันสำหรับการก่อสร้างอัตราค่าไฟฟ้าขนาดใหญ่บนข้าวที่นำเข้าจากประเทศสหรัฐอเมริกา โควต้าเป็นเพียงบทบัญญัติที่ จำกัด ปริมาณของผลิตภัณฑ์ที่เฉพาะเจาะจงที่สามารถนำเข้าได้ เช่นเดียวกับอัตราภาษีที่โควต้าอาจจะจัดตั้งขึ้นสำหรับจำนวนของเหตุผล x0022; Absolutex0022; โควต้าให้ปริมาณนำเข้าที่ชัดเจนว่า canx0027; เสื้อเกิน x0022; โควต้าภาษีเรื่องปริมาณการนำเข้าสูงกว่าระดับที่กำหนดอัตราภาษีที่สูงมากขึ้น สุดท้าย x0022; voluntaryx0022; โควต้าหรือพันธนาการส่งออกโดยสมัครใจ (VERs) จะใช้ในการป้องกันประเทศจาก บริษัท คู่แข่งโดยเฉพาะหรืออยู่ในสถานการณ์ที่พิเศษในการที่อุตสาหกรรมที่มีการพยายามที่จะฟื้นความสามารถในการแข่งขัน นอกจากนี้ใบอนุญาตภาษีและโควต้า, กลไกการควบคุมอื่น ๆ รวมถึงภาษีพิเศษเช่นภาษีสรรพสามิตหรือภาษีการประมวลผลที่มีต่อสินค้าบาง; ข้อ จำกัด เชิงคุณภาพซึ่งระบุมาตรฐานขั้นต่ำที่มีคุณภาพและความปลอดภัยที่จะต้องทำได้ก่อนที่ประเทศจะยอมรับได้สำหรับการนำเข้าหรือส่งออก (นี้จะทำบางครั้งด้วยเหตุผลด้านสุขภาพและความปลอดภัยนอกเหนือไปจากวัตถ​​ุประสงค์ทางเศรษฐกิจ); และการควบคุมการแลกเปลี่ยนอย่างมีประสิทธิภาพซึ่ง จำกัด จำนวนเงินตราต่างประเทศที่เป็นผู้นำเข้าจะได้รับการชำระเงินสำหรับสินค้าที่ซื้อหรือว่าผู้ส่งออกสามารถถือสำหรับสินค้าที่ขายไปยังประเทศอื่น ประเทศส่วนใหญ่ยังมีส่วนร่วมในกิจกรรมส่งเสริมการขายที่ออกแบบมาเพื่อส่งเสริมให้เกิดการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ นโยบายเหล่านี้สามารถทำร้ายผู้ส่งออกแข่งขันกับผลิตภัณฑ์เงินอุดหนุนหรือช่วยให้พวกเขาถ้าประเทศของพวกเขาจะทำโปรโมชั่น ทั้งสองประเภทหลักของโปรโมชั่นที่มีการซื้อขายของรัฐและเงินอุดหนุน ซื้อขายรัฐสร้างความมีส่วนร่วมของภาครัฐโดยตรงในการซื้อและการขายกิจกรรม เงินอุดหนุนเช่นภาษีและโควต้า, มักจะใช้เพื่อช่วยให้อุตสาหกรรม พวกเขารวมถึงสิทธิประโยชน์เช่นการลดภาษีลดอัตราการขนส่ง, การจัดการของอัตราแลกเปลี่ยนในความโปรดปรานของผู้ส่งออกหรือแม้กระทั่งเงินอุดหนุนจากรัฐบาลโดยตรง อิทธิพลทางวัฒนธรรม สามปัจจัยภายนอกที่สำคัญที่มีอิทธิพลต่อกลยุทธ์มหภาคและจุลภาคทั่วโลกเป็นสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมและสังคมรวมถึงองค์ประกอบต่างๆเช่นระดับชั้นทางสังคมโครงสร้างครอบครัวและการตัดสินใจการแบ่งส่วนตลาดและรูปแบบการบริโภค เพราะเข้าใจในวัฒนธรรมจึงเป็นส่วนประกอบสำคัญในการผลิตและการตลาดของ บริษัท ที่มีความพยายามในการดำเนินธุรกิจในต่างประเทศมักจะขอคำปรึกษาจากคนใกล้ชิดกับวัฒนธรรมว่า หรือพวกเขาก็จะเป็นประเภทของการเป็นหุ้นส่วนหรือการจัดเรียงตามกฎหมายบางอย่างที่จะมีผลิตภัณฑ์หรือบริการของตนทำการตลาดโดย บริษัท ท้องถิ่น จากความกังวลหลักในยุทธศาสตร์ระดับโลกคือระดับของวัฒนธรรมในแต่ละภูมิภาคพิจารณา ยกตัวอย่างเช่น บริษัท ที่กำลังมองหาการลงทุนในประเทศที่มีวัฒนธรรมวัสดุขั้นสูงน้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศที่ไม่ใช่หรือกึ่งอุตสาหกรรมโดยทั่วไปจะเรียกร้องสายผลิตภัณฑ์ที่ จำกัด มากขึ้นและจะต้องรับมือกับระบบการกระจายที่มีความซับซ้อนน้อยกว่าการโฆษณาที่เรียบง่ายและจำนวนมาก ของเวลาในการรับสินค้าหรือบริการใหม่ ในทำนองเดียวกันความแตกต่างของภาษาอื่นสามารถก่อให้เกิดอุปสรรคที่น่ากลัวให้ บริษัท ข้ามชาติ แม้จะอยู่ในที่มีความหลากหลายเป็นประเทศเดียวเช่นสเปนหรือจีนภาษาที่แตกต่างกันหรือท้องถิ่นจะส่งผลกระทบต่อกลยุทธ์การขายที่ครอบคลุม อีกประการหนึ่งที่มีอิทธิพลทางวัฒนธรรมที่สำคัญคือความสวยงามซึ่งหมายถึง societyx0027; รสนิยมโวหาร องค์ประกอบนี้เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับการตัดสินใจที่เกี่ยวข้องกับการโฆษณา, บรรจุภัณฑ์และการออกแบบผลิตภัณฑ์ ในทำนองเดียวกันระดับการศึกษาทั่วไปของสังคมที่จะกำหนดความซับซ้อนของผลิตภัณฑ์บรรจุภัณฑ์และโปรโมชั่น แต่ก็ยังอาจส่งผลกระทบกลยุทธ์ที่เกี่ยวข้องกับช่องอุปทานและการกระจายที่จะต้องดูแลโดยชาวบ้าน อิทธิพลทางสังคมอื่น ๆ ได้แก่ ศาสนาองค์กรครอบครัวและทัศนคติของผู้บริโภคเกี่ยวกับความเสี่ยงที่ได้รับวัสดุและปัจจัยอื่น ๆ แม้ในขณะที่ บริษัท มุ่งมั่นที่จะดูดซึมกลยุทธ์การขายโดยรวมเข้ากับวัฒนธรรมอื่นล้มเหลวจะส่งผลให้ ท่ามกลางการเกิดอุบัติเหตุที่เห็นได้ชัดมากที่สุดคือ บริษัท General Motors Corp. x0027; s ความพยายามในปี 1970 ในการทำตลาดรถยนต์ในโนวา Mexicox2014 นั้นแปลภาษาสเปนของ x0022; novax0022; คล้ายกับ x0022 ไม่มี go. x0022; อุบัติเหตุที่คล้ายกันดำเนินการโดยสายการบินบรานิฟฟ์เมื่อมันถูกโฆษณาที่นั่งปกคลุมไปด้วยหนังที่จะเดินทางเม็กซิกัน บรานิฟฟ์สโลแกนส่งเสริมการขาย x0022; Sentando en CUERO, x0022; แปลเป็​​น x0022; นั่ง naked. x0022; ข้อผิดพลาดที่เห็นได้ชัดเจนก็น้อย Pepsodentx0027; s ความพยายามที่จะวางตลาดฟอกฟันขาวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ฟันสีดำหรือสีเหลืองมักจะคิดว่าจะมีสัญลักษณ์สถานะ กลยุทธ์องค์กรทั่วโลก มีสี่ลู่ทางพื้นฐานที่ บริษัท สามารถใช้ในการทำตลาดสินค้าหรือบริการของพวกเขาทั่วโลกคือการส่งออกสัญญากิจการร่วมค้าและการผลิต การรวมกันของเส้นทาง บริษัท elects ที่จะไล่ตามจะเกิดกับอุตสาหกรรมภายในและมีอิทธิพลต่อ บริษัท เช่นเดียวกับปัจจัยภายนอกที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ที่สำคัญที่มีอิทธิพลต่อภายใน บริษัท รวมถึงเป้าหมายขององค์กร, สายผลิตภัณฑ์ขนาดและความแข็งแกร่งทางการเงินความรู้และการเข้าถึงตลาดต่างประเทศที่เฉพาะเจาะจงและเปรียบในการแข่งขันที่เป็นกรรมสิทธิ์และจุดแข็งด้านเทคโนโลยี สามารถเป็นตัวแทนของการส่งออกที่ค่อนข้างมีราคาไม่แพงมีความเสี่ยงต่ำหมายถึงการมีส่วนร่วมในตลาดต่างประเทศเพราะมันไม่ได้ยากมากที่จะเริ่มต้นการให้ผู้จัดจำหน่ายในท้องถิ่นสามารถพบได้และอาจเพียงต้องการลงทุนที่น้อยที่สุดขึ้นด้านหน้า นอกจากนี้ยังอาจเป็นความพยายามที่ซับซ้อนขึ้นอยู่กับชนิดของการส่งออกในการที่ บริษัท เข้าร่วม: ทางอ้อมหรือทางตรง การส่งออกทางอ้อมส่งผลเพียงแค่การขายสินค้าสำหรับการขายในต่างประเทศและเกี่ยวข้องกับการจัดการค่อนข้างน้อยหรือกลยุทธ์ วิธีการส่งออกทางอ้อมที่พบบ่อยคือการขายสินค้าในประเทศที่ผู้ซื้อแล้วเรือและตลาดไปยังตลาดต่างประเทศ ยกตัวอย่างเช่น บริษัท เหมืองแร่ในแอฟริกาใต้อาจรักษาสำนักงานจัดซื้อในประเทศสหรัฐอเมริกาในการส่งออกเครื่องจักรกลหนักของ ในทำนองเดียวกันการเป็นตัวแทนจำหน่ายในประเทศอาจทำหน้าที่เป็นคนกลางซื้ออุปกรณ์แล้วขายให้กับลูกค้าในต่างประเทศ แม้ว่าจะมีความเสี่ยงน้อยหรือการลงทุนเทคนิคนี้มีอย่างน้อยโอกาสในการขยายตัวเจียมเนื้อเจียมตัว วิธีทางอ้อมอีกเรื่องธรรมดาของการส่งออกจะใช้ส่งออกกลางเช่น บริษัท จัดการการส่งออก (EMCs) EMCs มีการซื้อขายหน่วยงานที่มีความเชี่ยวชาญในการส่งออกสินค้าที่ผลิตเพื่อซัพพลายเออร์ในประเทศทั้งผ่านการเตรียมการคณะกรรมการหรือโดยการซื้อแล้วขายสินค้า EMCs สามารถให้ บริษัท ควบคุมเล็กน้อยมากกว่าความพยายามทางการตลาดทั่วโลกให้เข้าถึงได้ทันทีเพื่อความรู้เกี่ยวกับตลาดต่างประเทศและนำเสนอเข้าสู่การจัดตั้งช่องทางการจัดจำหน่าย อีเอ็มซียังอาจใช้ companyx0027; s จดหมายทำหน้าที่เป็นพร็อกซี่ในการเจรจาสั่งซื้อกระบวนการและการจัดการเรื่องสินเชื่อและการแลกเปลี่ยน ผู้ส่งออกโดยตรงขายสินค้าโดยตรงให้กับ บริษัท หรือผู้บริโภคในต่างประเทศ พวกเขาสนุกกับการควบคุมมากขึ้นกว่าการตลาดและการจัดจำหน่ายผลิตภัณฑ์ของพวกเขามากกว่าทำส่งออกทางอ้อมและพวกเขาหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายของการจ่ายเงินอีเอ็มซี อย่างไรก็ตาม บริษัท มักจะต้องประสานงานการวิจัย, การจัดจำหน่าย, การตลาด, การกำหนดราคาตามกฎหมายและความพยายามอื่น ๆ ในบ้านซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับความมุ่งมั่นทางการเงินที่สำคัญ บางส่วนของความรับผิดชอบที่อาจรวมถึงการสร้างแรงขายตรงการจัดหาเงินทุนและการป้องกันความเสี่ยงของลูกค้าอัตราแลกเปลี่ยนบรรจุภัณฑ์และการจัดส่งสินค้าให้การสนับสนุนทางด้านเทคนิคการสร้างราคาและการจัดการกับภาษีภาษีโควต้าและข้อ จำกัด อื่น ๆ ตามสัญญาสัญญา ตัวเลือกที่มีศักยภาพหรือเสริมการส่งออกทำสัญญาโดยข้ามชาติถึงข้อตกลงกับ บริษัท ในประเทศเจ้าภาพในการจัดการกับหนึ่งหรือหลายแง่มุมของกลยุทธ์ในประเทศหรือภูมิภาคท​​ี่ ชนิดที่พบบ่อยของข้อตกลงเป็นสัญญาการผลิตซึ่งเป็นผู้ผลิตในประเทศเจ้าภาพตกลงที่จะผลิตสินค้าที่ดุลพินิจของ บริษัท ข้ามชาติที่ ชนิดของข้อตกลงนี้เป็นประโยชน์มากที่สุดสำหรับ บริษัท ที่มีเปรียบในการแข่งขันอยู่ในตลาดหรือการกระจาย ที่สำคัญจะลดค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการขนส่งสินค้าและโรงงานผลิตอาคารและมีประสิทธิภาพช่วยลดความเสี่ยงที่เกี่ยวข้องกับการลงทุนบางส่วน นอกจากนี้สัญญาการผลิตอาจจะอนุญาตให้ข้ามชาติที่จะหลีกเลี่ยงข้อ จำกัด ทางการค้าบางอย่างเพราะมันเป็นการนำเงินและงานที่เข้ามาในประเทศเจ้าภาพ ข้อเสียเปรียบหลักคือการที่ บริษัท ข้ามชาติมักจะสูญเสียการควบคุมผ่านกระบวนการผลิต (เช่นคุณภาพ) และแม้กระทั่งอาจพบว่าตัวเองฝึกอบรมคู่แข่งในอนาคต ข้อตกลงสัญญาที่นิยมที่สองคือการออกใบอนุญาตโดย บริษัท ข้ามชาติ (อนุญาต) ให้เป็น บริษัท ท้องถิ่น (ผู้รับใบอนุญาต) สิทธิที่จะเครื่องหมายการค้าสิทธิบัตรลิขสิทธิ์หรือข้อมูลที่เป็นกรรมสิทธิ์ ในทางกลับกันได้รับใบอนุญาตมักจะตกลงในการผลิตและการตลาด licensorx0027 นั้นผลิตภัณฑ์และจะต้องจ่ายค่าธรรมเนียมใบอนุญาตซึ่งมักจะขึ้นอยู่กับปริมาณการขาย วาดภาพหัวหน้าระหว่างการออกใบอนุญาตและการทำสัญญาเป็นที่ licensorx0027; บทบาทมากขึ้นกว่าที่ของผู้รับเหมา การออกใบอนุญาตทำงานได้ดีสำหรับ บริษัท โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนเล็กที่ต้องการที่จะเข้าสู่ตลาดได้อย่างรวดเร็วและราคาไม่แพงและกำลังมองหาที่จะหลีกเลี่ยงข้อ จำกัด ทางการค้าที่เข้มงวดสร้างขึ้นโดยรัฐบาลเป็นเจ้าภาพ อย่างไรก็ตาม บริษัท อนุญาตที่ดูแลควบคุมที่ดีที่สุดและสามารถเพิกถอนใบอนุญาตในกรณีที่ผู้รับใบอนุญาตไม่รักษาด้านข้างของข้อตกลง ยังคงมีการออกใบอนุญาตสร้างความสูญเสียการควบคุมสินค้าบางและมักจะส่งผลให้กลายเป็นผู้รับใบอนุญาต licensorx0027 นั้นของคู่แข่งที่สำคัญเมื่อสัญญาหมดอายุ ประเภทอื่น ๆ รวมถึงสัญญาข้อตกลงแบบครบวงจรนั้นเป็น บริษัท ในประเทศเจ้าภาพตกลงที่จะสร้างโรงงานผลิตบุคลากรรถไฟวิ่งและดำเนินการผลิตเริ่มต้นสำหรับ บริษัท อื่น ในทำนองเดียวกันตามสัญญา coproduction ผู้รับเหมาในประเทศเจ้าภาพตกลงที่จะสร้างโรงงานในการแลกเปลี่ยนสำหรับบางส่วนของการส่งออก ข้อตกลงเหล่านี้จะพบมากที่สุดในประเทศคำสั่งที่ บริษัท ข้ามชาติที่ถูกบังคับให้แลกเปลี่ยนสินค้าและบริการในประเทศเจ้าภาพ ในที่สุดการจัดการสัญญาเป็นตัวแทนของประเภทของการส่งออกบริการ; บริษัท ตกลงที่จะส่งออกความเชี่ยวชาญไปยังประเทศอื่นในการสร้างและประกอบธุรกิจโรงพยาบาลเช่นจนประชาชนในท้องถิ่นได้รับความเชี่ยวชาญที่จะถือว่าการควบคุมของการดำเนินการ ในทางกลับกัน บริษัท จะได้รับค่าใช้จ่าย ตัวอย่างของ บริษัท สหรัฐที่ใช้สัญญารวมถึงผู้ผลิตยาสูบ เพราะต่างประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุโรปรักษาผูกขาดยาสูบพวกเขาถูกบังคับจะอนุญาตให้ใช้ชื่อแบรนด์ของพวกเขาเพื่อผลิตผูกขาด อีกตัวอย่างหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงศักยภาพของ detriments การออกใบอนุญาตเป็น Westinghouse ในปี 1970 ที่ได้รับใบอนุญาต Framatome Westinghouse, ความกังวลฝรั่งเศสค่อนข้างไม่มีนัยสำคัญที่จะใช้สิทธิบัตรในการมีส่วนร่วมในอุตสาหกรรมพลังงานปรมาณู เมื่อข้อตกลงหมดอายุ Framatome กลายเป็น Westinghousex0027; s สองคู่แข่งที่แข็งแกร่งทั่วโลกโดยใช้กระบวนการการออกแบบรอบ Westinghouse สิทธิบัตร กิจการร่วมค้า หลังจากที่การส่งออกในกิจการร่วมค้าเป็นวิธีการที่พบมากที่สุดต่อไปในการรับสินค้าเข้ามาในต่างประเทศ ในการร่วมทุนเป็นทีมงานข้ามชาติที่ขึ้นกับ บริษัท ในประเทศที่เป็นเจ้าภาพร่วมกับความเสี่ยงและความสามารถในการประกอบ แม้ว่าสัญญามีความคล้ายคลึงกับกิจการร่วมค้าหลังแตกต่างกันในปริมาณของการป้อนข้อมูลและการควบคุม บริษัท ร่วม บริษัท ในประเทศเจ้าภาพอาจให้เข้าถึงสิ่งสำคัญที่จะช่องทางในประเทศของการกระจายสัญญาของรัฐบาลและแหล่งอุปทาน หรือมันอาจนำมาซึ่งเทคโนโลยีหรือทักษะการตลาดให้กับตารางหรือทำหน้าที่เป็นแหล่งที่มาของเงินทุน